தீர்ப்பு

 

தீர்ப்பு

நமக்கும் தேவனுக்கும் இடையிலான தொடர்பினைக் கொண்டு மாத்தி;ரமல்ல, நமக்கும் பிற மனிதர்களுக்கும் இடையிலான தொடர்பினையும் மற்றும் உறவினையும் கொண்டே பரலோகத்தில் தீர்ப்பு எழுதப்படுகின்றது என்பதை நாம் வசனத்தின் வாயிலாக அறிந்துகொள்வதும், இயேசு கிறிஸ்துவின் போதனைகளின் வாயிலாகப் புரிந்துகொள்வதும் மிக மிக அவசியம். மற்றவர்களுக்கு அநீதி இழைத்துவிட்டு, நம்முடைய நீதியினால் மாத்திரம் பரலோகத்தின் வீதியில் உலகை விட்டுச் சென்றபின் உலாவிவிடலாம் என்று நாம் மனக்கோட்டை கட்டிவிடக்கூடாது. 

உலகத்தில் உண்ணும்படியாகவும், உடுத்தும்படியாகவும், உறங்கும்படியாகவும் எத்தனையோ விதமான ஐசுவரியங்களைப் பெற்றிருந்ததான். இரத்தாம்பரமும் விலையேறப்பெற்ற வஸ்திரமும் தரித்து, அநுதினமும் சம்பிரமமாய் வாழ்ந்துகொண்டிருந்தான் (லூக் 16:19). என்றபோதிலும், பருக்கள் நிறைந்தவனாக, படுக்க இடமற்றவனாக, பசியாற உணவுமற்றவனாக தன்னுடைய வீட்டின் வாசலினருகே தரித்திரமான நிலையில் கிடந்த லாசருவுக்கு (லூக். 16:20) உதவும்படியாக அவனது உள்ளம் உந்தப்படவில்லையே. நாய்களின் நாவு லாசருவின் பருக்களை நக்கி ருசிபார்த்துக்கொண்டிருந்தபோதிலும், லாசருவின் நாவோ ஐசுவரியவானுடைய மேஜையிலிருந்து விழும் துணிக்கைகளைக்கூட 'ஆசையாயிருந்தபோதிலும்' (லூக். 16:21)ருசித்துப்பார்க்க இயலவில்லையே. ஆகாரமில்லாதிருந்தும், லாசரு ஆண்டவரோடிருப்பதை ஐசுவரியவானின் கண்கள் காணவில்லையே. எனவே இயேசு கிறிஸ்து, 'பசியாயிருந்தேன்,  எனக்குப் போஜனங்கொடுத்தீர்கள்; தாகமாயிருந்தேன், என் தாகத்தைத் தீர்த்தீர்கள்; அந்நியனாயிருந்தேன், என்னைச் சேர்த்துக்கொண்டீர்கள்; வஸ்திரமில்லாதிருந்தேன், எனக்கு வஸ்திரங்கொடுத்தீர்கள்; வியாதியாயிருந்தேன், என்னை விசாரிக்க வந்தீர்கள்; காவலிலிருந்தேன், என்னைப் பார்க்கவந்தீர்கள்' (மத் 25:35,36) என்று கூறுகின்றார். மிகவும் சிறியவராகிய என் சகோதரரான இவர்களில் ஒருவனுக்கு நீங்கள் எதைச் செய்தீர்களோ, அதை எனக்கே செய்தீர்கள் என்ற நீதி அல்லவோ பரலோகத்தின் வீதிக்குள் அவர்கள் நுழைய பாத்திரவான்களாக மாற்றிற்று. (மத் 25:40)

 தன்னிடத்தில் எத்தனை ஐசுவரியமிருந்தும், 'தரித்திரனாகிய லாருவை நினைத்துக்கூட பார்க்காத ஐசுவரியவானை' பரலோகம் ஏற்றுக்கொள்ளவில்லையே. நல்ல போதகரே, நித்திய ஜீவனை அடைவதற்கு நான் எந்த நன்மையைச் செய்யவேண்டும் என்று கேட்ட வாலிபனை நோக்கி, நீ பூரண சற்குணனாயிருக்க விரும்பினால், போய், உனக்கு உண்டானவைகளை விற்று, தரித்திரருக்குக் கொடு, அப்பொழுது, பரலோகத்தில் உனக்குப் பொக்கிஷம் உண்டாயிருக்கும்; பின்பு என்னைப் பின்பற்றிவா என்று இயேசு கிறிஸ்து சொன்னபோது, அந்த வாலிபன் மிகுந்த ஆஸ்தியுள்ளவனாயிருந்தபடியால், இந்த வார்த்தையைக் கேட்டபொழுது, துக்கமடைந்தவனாய்ப் போய்விட்டான். அப்பொழுது, இயேசு தம்முடைய சீஷர்களை நோக்கி: ஐசுவரியவான் பரலோகராஜ்யத்தில் பிரவேசிப்பது அரிதென்று, மெய்யாகவே உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன் (மத் 19:16,21-23)

என்று சொன்னாரே. கட்டளைகளையெல்லாம் சிறுவயது முதல் கடைபிடித்திருந்தும் (லூக். 19:20), அவனிடத்தில் காணப்பட்ட குறைவினை நீக்கி, அவனை பூரண சற்குணனாக மாற்ற இயேசு கிறிஸ்து முயற்சித்தபோது, 'பரலோகத்தைக் காட்டிலும் தன்னிடத்திலிருக்கும் ஐசுவரியமே பிரதானமானது; பரலோகத்திற்குள் பிரவேசிப்பதற்காக அதனை தரித்திரர்களுக்குக் கொடுத்துவிட முடியாது' என்ற எண்ணத்தோடு அவன் போய்விட்டது, முதலாவது அவன் தேவனுடைய ராஜ்யத்தைத் தேடவில்லை என்பதை எத்தனை தெளிவாகக் காட்டுகின்றது. முதலாவது தேவனுடைய ராஜ்யத்தையும் அவருடைய நீதியையும் தேடுங்கள், அப்பொழுது இவைகளெல்லாம் உங்களுக்குக்கூடக் கொடுக்கப்படும் (மத் 6:33) என்றே இயேசு கிறிஸ்து கற்றுத் தந்தார். என்றபோதிலும், 'தேவனுடைய ராஜ்யத்தைச் சுதந்தரிப்பதற்காக' நம்மிடத்தில் கூடக்கொடுக்கப்பட்டிருப்பதையும் விட்டுவிடவும் ஆயத்தமாயிருக்கவேண்டுமே. கோபாக்கினையின் நாளில் ஐசுவரியம் உதவாது; நீதியோ மரணத்திற்குத் தப்புவிக்கும் (நீதி. 11:4) என்றல்லவா வாசிக்கின்றோம். 

சீஷர்களுக்கு ஜெபிக்கும்படியாக இயேசு கற்றுக்கொடுத்தபோதும், எங்கள் கடனாளிகளுக்கு நாங்கள் மன்னிக்கிறதுபோல எங்கள் கடன்களை எங்களுக்கு மன்னியும் என்றும், மனுஷருடைய தப்பிதங்களை நீங்கள் அவர்களுக்கு மன்னித்தால், உங்கள் பரமபிதா உங்களுக்கும் மன்னிப்பார் (மத் 6:12,14) என்றுமல்லவா கற்றுக்கொடுத்தார். மற்றவர்களுடனான உறவை சரிசெய்யாமல், 'பிதாவே, பிதாவே' என்று கூப்பிடுவதில் பிரயோஜனமில்லை. தான் கண்ட சகோதரனிடத்தில் அன்புகூராமலிருக்கிறவன், தான் காணாத தேவனிடத்தில் எப்படி அன்புகூருவான்? (1 யோவான் 4:20). நாம் மன்னிக்கப்பட்டதை மறந்து, நம்மிடத்தில் ஒப்புவிக்கப்பட்டவர்களை நாம் மன்னியாமல் கடினமாய் நடத்துவோமென்றால், நம்முடைய மன்னிப்பும் பிதாவினால் மறக்கப்படுவது உறுதி (மத். 18:23-35). தீர்ப்பினை தீர்மானிப்பது நமது கையிலேயே.